Dzień Patrona Ośrodek szkolno-wychowawczy im. Piotra Janaszka
Najnowsze:
W ostatnim tygodniu roku szkolnego wspominamy Doktora Piotra Janaszka.
21 czerwca 2006 roku nasza Placówka otrzymała jego imię. Od tego dnia mamy swojego Patrona.
Piotr Janaszek (1947 -1998)
Lekarz, specjalista ortopedii i rehabilitacji urodził się w Poznaniu. Był uczeniem światowej sławy lekarza, profesora Wiktora Degi, twórcy idei rehabilitacji globalnej. Podczas studiów na Akademii Medycznej w Poznaniu (1965-1971) współtworzył Drużyny „Nieprzetartego Szlaku” przy Klinice Ortopedycznej w Poznaniu, realizując formę rehabilitacji poprzez obozy harcerskie.
Po uzyskaniu dyplomu lekarza rozpoczął pracę w Szpitalu Powiatowym w Koninie. Stworzył tam bardzo ciepły i przyjazny Oddział Rehabilitacji Dziecięcej Poradnię Zaopatrzenia Ortopedycznego, Oddział Wojewódzki Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem jeden z pierwszych w Polsce Warsztat Terapii Zajęciowej. Od 1981 roku organizował w Koninie Ogólnopolskie Przeglądy Filmów „Żyją wśród nas”, poświęcone problemom osób niepełnosprawnych.
Doktor Piotr Janaszek był przede wszystkim twórcą nowatorskiego Ośrodka Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej w Mielnicy nad Gopłem, którego głównym celem była integracja osób niepełnosprawnych ze społeczeństwem. W 1989 roku stworzył w Koninie Fundację Mielnica z filią w Nowym Jorku. Od początku wiele się tu działo – powstały dwa Warsztaty Terapii Zajęciowej (WTZ w Koninie był jednym z pierwszych w Polsce; WTZ w Mielnicy powstał kilka lat później), Zakład Pracy Chronionej, Przychodnia Rehabilitacyjna, Klub Sportowy Osób Niepełnosprawnych „Spartakus”, Ośrodek Kształcenia Instruktorów Terapii Zajęciowej, Redakcja Kwartalnika „Warsztat Terapii Zajęciowej”, Redakcja” Wiadomości Mielnickich”, Hostel dla Matki z Dzieckiem Niepełnosprawnym. W Koninie organizował też pierwsze Ogólnopolskie Olimpiady Umiejętności Osób Niepełnosprawnych „Abilimpiada”.
Piotr Janaszek zawsze bardzo wysoko stawiał sobie poprzeczkę i nigdy nie zdarzyło się, żeby ją „strącił”. Jego najważniejszym celem w życiu była pomoc potrzebującym. Nie chwalił się odznaczeniami i wyróżnieniami, które otrzymywał. Ilekroć był nagradzany powtarzał, że to zasługa całego zespołu. Najważniejszymi dla Niego odznaczeniami były: Medal im. Karola Marcinkowskiego z nr 2 przyznany w 1984 roku przez Rektora i Senat Akademii Medycznej w Poznaniu, której był absolwentem, nagroda im. Hanny Dworakowskiej Serce na Dłoni (1988r.) oraz Order Uśmiechu wręczony przez dzieci 11 lipca 1998 r. w Mielnicy! Doktor Piotr był dla nich „Doktorem Mielnicą”, człowiekiem który „leczył je uśmiechem” i zarażał radością życia. Wyróżnień, które otrzymał, było znacznie więcej: nagroda Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej I stopnia za osiągnięcia w dziedzinie rehabilitacji leczniczej (1988), nagroda Pracy Organicznej nadana przez ”Głos Wielkopolski” (1991r.), Krzyż za Zasługi dla ZHP, Nagroda im. Doktora Lecha Wierusza nadawana przez TWK (1997), Złoty Medal Alberta Schweitzera przyznany przez Polską Akademię Medycyny (1998), Brązowy i Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka TWK, odznaka Przyjaciel Dziecka, odznaka Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia, tytuł Człowieka Roku Województwa Konińskiego i wiele innych.
Piotr Janaszek zginął w wypadku samochodowym 6 grudnia 1998 wracając z Warszawy z mikołajkowego spotkania z dziećmi niepełnosprawnymi. Pochowany został na cmentarzu parafialnym św. Jana Vianneya w Poznaniu.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadał pośmiertnie Doktorowi Piotrowi Janaszkowi Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Pośmiertnie zostały także przyznane: Medal ”Twórcy Polskiej Rehabilitacji” z numerem 50. – ostatnim z wybitych z Jego inicjatywy, tytuł ”Wielkopolanina Roku 1998” przyznany przez słuchaczy Radia Merkury, tytuł ”Człowieka Wielkiego Serca” przyznany przez widzów poznańskiego programu Wyzwanie.
Piotr Janaszek (1947 -1998)
Lekarz, specjalista ortopedii i rehabilitacji urodził się w Poznaniu. Był uczeniem światowej sławy lekarza, profesora Wiktora Degi, twórcy idei rehabilitacji globalnej. Podczas studiów na Akademii Medycznej w Poznaniu (1965-1971) współtworzył Drużyny „Nieprzetartego Szlaku” przy Klinice Ortopedycznej w Poznaniu, realizując formę rehabilitacji poprzez obozy harcerskie.
Po uzyskaniu dyplomu lekarza rozpoczął pracę w Szpitalu Powiatowym w Koninie. Stworzył tam bardzo ciepły i przyjazny Oddział Rehabilitacji Dziecięcej Poradnię Zaopatrzenia Ortopedycznego, Oddział Wojewódzki Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem jeden z pierwszych w Polsce Warsztat Terapii Zajęciowej. Od 1981 roku organizował w Koninie Ogólnopolskie Przeglądy Filmów „Żyją wśród nas”, poświęcone problemom osób niepełnosprawnych.
Doktor Piotr Janaszek był przede wszystkim twórcą nowatorskiego Ośrodka Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej w Mielnicy nad Gopłem, którego głównym celem była integracja osób niepełnosprawnych ze społeczeństwem. W 1989 roku stworzył w Koninie Fundację Mielnica z filią w Nowym Jorku. Od początku wiele się tu działo – powstały dwa Warsztaty Terapii Zajęciowej (WTZ w Koninie był jednym z pierwszych w Polsce; WTZ w Mielnicy powstał kilka lat później), Zakład Pracy Chronionej, Przychodnia Rehabilitacyjna, Klub Sportowy Osób Niepełnosprawnych „Spartakus”, Ośrodek Kształcenia Instruktorów Terapii Zajęciowej, Redakcja Kwartalnika „Warsztat Terapii Zajęciowej”, Redakcja” Wiadomości Mielnickich”, Hostel dla Matki z Dzieckiem Niepełnosprawnym. W Koninie organizował też pierwsze Ogólnopolskie Olimpiady Umiejętności Osób Niepełnosprawnych „Abilimpiada”.
Piotr Janaszek zawsze bardzo wysoko stawiał sobie poprzeczkę i nigdy nie zdarzyło się, żeby ją „strącił”. Jego najważniejszym celem w życiu była pomoc potrzebującym. Nie chwalił się odznaczeniami i wyróżnieniami, które otrzymywał. Ilekroć był nagradzany powtarzał, że to zasługa całego zespołu. Najważniejszymi dla Niego odznaczeniami były: Medal im. Karola Marcinkowskiego z nr 2 przyznany w 1984 roku przez Rektora i Senat Akademii Medycznej w Poznaniu, której był absolwentem, nagroda im. Hanny Dworakowskiej Serce na Dłoni (1988r.) oraz Order Uśmiechu wręczony przez dzieci 11 lipca 1998 r. w Mielnicy! Doktor Piotr był dla nich „Doktorem Mielnicą”, człowiekiem który „leczył je uśmiechem” i zarażał radością życia. Wyróżnień, które otrzymał, było znacznie więcej: nagroda Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej I stopnia za osiągnięcia w dziedzinie rehabilitacji leczniczej (1988), nagroda Pracy Organicznej nadana przez ”Głos Wielkopolski” (1991r.), Krzyż za Zasługi dla ZHP, Nagroda im. Doktora Lecha Wierusza nadawana przez TWK (1997), Złoty Medal Alberta Schweitzera przyznany przez Polską Akademię Medycyny (1998), Brązowy i Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka TWK, odznaka Przyjaciel Dziecka, odznaka Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia, tytuł Człowieka Roku Województwa Konińskiego i wiele innych.
Piotr Janaszek zginął w wypadku samochodowym 6 grudnia 1998 wracając z Warszawy z mikołajkowego spotkania z dziećmi niepełnosprawnymi. Pochowany został na cmentarzu parafialnym św. Jana Vianneya w Poznaniu.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadał pośmiertnie Doktorowi Piotrowi Janaszkowi Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Pośmiertnie zostały także przyznane: Medal ”Twórcy Polskiej Rehabilitacji” z numerem 50. – ostatnim z wybitych z Jego inicjatywy, tytuł ”Wielkopolanina Roku 1998” przyznany przez słuchaczy Radia Merkury, tytuł ”Człowieka Wielkiego Serca” przyznany przez widzów poznańskiego programu Wyzwanie.